Νῦν οὐδὲν εὐκαλλώπιστὸν ἐστιν

Ἀποπλανῶσι πόρρω λίαν τὰς αἰσθήσεις ἡμῶν, οἱ εὐκλεεῖς πρόγονοι ἡμῶν, ὦ φίλοι, τό θαυμαστὸν κάλλος τῶν ἔργων αὐτῶν ὁρώντων.

Ἔρως δὲ μόνον μέγας καὶ θαυμασμὸς γίγνεται μοι πρὸς αὐτοὺς, ὁρῶντι τοιαῦτα θαυμαστὰ ἔργα.