Πανταχοῦ εἰσὶ δόλιοι, ὦ φίλοι.

Καὶ ἐν ᾧ ἐν διαλόγῳ πρὸς φίλον τινα ἐτύγχανον ὤν, ὦ φίλοι, τὸ ἐμὸν τηλέφωνον ἔκρουσεν. Ἀναλαβὼν οὖν αὐτὸ ἐβόησα: 

-Πρόβητε. Τίς εἶ;

Καὶ τότε ἤκουσα φωνὴν γυναικός κλαίουσα μεθ' ὀδύνης καὶ λέγουσα τοιαῦτα: 

Μάλα ἀλγῶ, ὦ πάτερ. Ἔθλασα τὸν ἐμὸν πόδα καὶ νῦν ἐν νοσηλευτηρίῳ εἰμὶ πρὸς χειρουργὶαν, καὶ χρεία ἐστι χρημάτων πρὸς τοῦτο. Βοήθησον μοι πάτερ, ἡ θυγάτηρ σου Ἑλενίτσα εἰμὶ.. 

Καὶ τότε λαβὼν τὸ κινητὸν ἀνήρ τις, μοι ἔφη: Ἄκουσον ἐμοῦ μετὰ προσοχῆς.Ἐγὼ εἰμὶ ὁ ἰατρὸς, καὶ ἡ θυγάτηρ σου χρῄζει ταχείας τομῆς καὶ πρὸς τοῦτο παραχρῆμα χρήματα δέονται, ἵνα μὴ πληγῇ διὰ σἠψεως ὁ πούς. Ἐν ᾧ δ’ ὁ ἰατρὸς ἔλεγε τοιαῦτα, ἡ ..ἐμὴ θυγάτηρ ἐβόα: 

Ταχέως, ὦ πάτερ, ταχέως. Μάλα γὰρ ἀλγῶ. Δὸς τῷ ἰατρῷ ὅσα σὲ ἐρωτᾷ, ἵνα ὑγιὴς αὖ πάλιν εἰς σε ἔλθω. Παρακαλῶ σε ὦ πάτερ.. 

Ἐγὼ δὲ ἀμέσως ἔγνων ὅτι δόλιοι ἦσαν.Ἐμνήσθην γὰρ τῆς ἐμῆς θυγατρός Βασιλικῆς, ἣ μοι περὶ τούτων δολίων ἀνθρώπων τὸ πρότερον ἔλεγεν, ἅ παρὰ τῆς τηλεοράσεως ἀκήκοεν. Ὑποκρινόμενοι τοὺς νοσοῦντας, τηλεφωνοῦσι καὶ αἰτοῦσιν ἄμεσα ἀργύρια παρὰ τῶν οἰκείων αὐτῶν.

Οὕτως οὖν ἀποστείλας αὐτοὺς ἐς κόρακας, κατέκλεισα τὸ τηλέφωνον. 

Πανταχοῦ εἰσὶ δόλιοι, ὦ φίλοι. Τὸν νοῦν προσέχτε..