Τό καλούμενο Ὄριο, τῶν Εὐβοίας κωμῶν ἐστί, κείμενον ὲν γηλόφῳ ἐγγύς Κύμης, καλόκτιστον, ἐν καλῷ τόπῳ τῆς χθονός καί ἀπέχον σταδίους εἴκοσι θαλάσσης, τῆς Μουρτερῆς. Ἔστι Ὀριῷ δένδρα ὑψηλά, πνεύμα μέτριον, ἀμφιλαφές ἄλσος δένδρεσιν μέ πάγκαλον σύσκιον κατά τάς θερινάς ὥρας.
Τήνδε τὴν ὥραν τοῦ ἔτους, Μάιος γάρ, ἐν Ὀριῷ ἀκμὴν ἔστι τῆς ἄνθης, καί εὐωδέστατος παρέχεται ὁ τὸπος τοῖς πᾶσιν, εὔπνους καί μάλα ἡδύς. Οἰ Ὀριῷ ἐνοικούντες, ὡς 300 καταριθμούμενοι, ἠδυεπέστατοι, φιλόπονοι χθονός καί φιλοξενικοί εἰσίν.
Ὅτι γαρ κέκτημαι οἶκον ἐν Ὀριῷ, ἀφιγμένος τῆς σήμερον τυγχάνω ἐς Ὀριον ὡς ἄρσων ὕδατι καί μεριμνήσων τῶν πεφυτευμένων, τῶν Μηδικῶν μήλων τε κιτρίων δένδρων. Ἐνταῦθα μενῶ ἡμέρας τρεῖς ἦ τοι τῆς σήμερον, τῆς αὔριον καί τῆς ἐπομένης. Ἀρέσκομαι, φίλτατοι, μένειν ταῖς νῦν πολυανθέμοις ἑαριναῖς ὥραις ἐν Ὁρίῳ καί μάλα εὔελπις εἰμί καλοκαιρίσειν δεῦρο καί κατά πάσας τάς θερινάς ὥρας τοῦ ἐνιαυτοῦ.
Εὐελπιστών διατελῶ καί εὐδαιμονίζων πάντας ὑμᾶς. Γένοιτο.
0 σχόλια Blogger 0
Δημοσίευση σχολίου