Βοϊδομάτης ποταμός πεπηγώς.

Βοϊδομάτης ποταμός ρεῖ παρά τῶν Ζαγοροχωρίων ἐγγύς τῆς μητροπόλεως αὐτῶν, τό καλούμενο Πάπιγκο. Αἰ πηγαί αὐτοῦ εἰσιν ἐκ τῆς χαράδρος τοῦ Βίκου, ἐμβάλλει δε εἰς τὸν Ἀῶον ποταμόν καί  ἐστί τό εὖρος αὐτοῦ ὡς μέτρων δέκα. Ἔπεστι δέ παλαιόθεν γέφυρα λίθων χάρμα ἰδέσθαι ὡς καί ἐν τῇ εἰκασίᾳ φαίνεται. 

Ἐπεί δε ψῦχος ἐγένετο τῆς νυκτός ὡς -7 βαθμοί τῆς Κελσίου κλίμακος, Βοιδομάτης ποταμός ἐπάγη. Ἔτι δέ καί τό ὔδωρ τό ἐν τοῖς ἀγγείοις πήγνυται ὑπό τοῦ σφοδροῦ ψύχεος καί δῆλον γίγνεται οὖ ἕνεκα χιτῶνας ἐρίῳ περί τό σῶμα οἱ ἐνοικοῦντες ἐκεῖ ἔχουσιν κατά πάντα τόν χειμῶνα. Δεινός δε βορρᾶς πνέων κατά πᾶσαν τήν Ἤπειρον πήγνυσι ἀνθρώπους τε και πάντα τά λοιπά. 

Πολλοί ἐξ Ἀθηνῶν ἀφικνοῦνται ἐκεῖσε, εἰς τά Ζαγοροχώρια, κατά τα Χριστούγεννα βουλόμενοι ἀπολαῦσαι τῆς φύσεως τε γαλήνης καί τροφῆς τε καί χιόνος.

Εἰ καί οὔκ ἔτι τά Ζαγοροχώρια τε Μέτσοβο ἐνίφθην, ἄ τῆς χιόνος ἔνεκεν προαιροῦνται ἐκ τῶν ἄλλων κατά τά Χριστούγεννα, οἱ ἐκεῖσε ἀφικόμενοι ἀπολαύσονται καλλίστης φύσεως τε πεπηγότων ποταμῶν καί λιμνῶν ὡς καί σφοδροῦ ψύχεος. 

Ἔξεστι δέ ἔτι ἤ ἀναβῆναι μέν ἐπί τά νιφόεντα τε καί πιτυώδη ὄρη πλήρη ἀγρίων κτηνῶν ἤ καταβῆναι εἰς κάλλιστα πεδία ἐπίρρυτα καί μεστά παντοδαπών δένδρων. 

Δοκεῖ οὖν μοι εἰκὸς εἶναι πρῶτον εἰς τά Ζαγοροχώρια πειρᾶσθαι ἀφικνεῖσθαι κατά τάς παρούσας ἑορτάς ὡς ἀπολαυσόμενοι τοῦ κάλλους τῶν χωρίων. 

Εὐχαριστῶ ὑμῖν.