Παραίνεσις πρὸς ἀγάπην.

Οἷον θαυμασμοῦ ἄξιον τὸ ἐν εἰκόνι περίοπτον κόσμημὰ ἐστιν!! Ἐν τάφῳ γυναικὸς ηὑρέθη, ὅ ἡ νεκρὰ ἐφόρει, ἐν τῇ νῦν Οὐγγαρίᾳ. 

Ἀφασία με ἔλαβεν, ὁρῶντα τούτο, τὶ χρὴ λέγειν!!

Ὡς εἴρηται, περιλάλητον ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ πανταχοῦ, ἀπὸ Ἱσπανίας ἄχρι Βαβυλωνίας, ἦν. Ἰσπανοῖς δὲ πεποίηται πρὸ πολλοῦ χρόνου, ἀμφὶ τοὺς 1700 χρόνους πρὸ ἡμῶν. Ὡς ὁρᾶτε, Ἑλληνιστὶ ἐπ' αὐτοῦ γεγραμμένη παραίνεσις πρὸς ἀγάπην ἐστὶ λέγουσα:

Λέγουσιν    ( Λένε)/

ἃ θέλουσιν  (ότι τους αρέσει)/

λεγέτωσαν  (ας λένε)/

οὐ μέλι μοι  (δεν με ενδιαφέρει)/

σὺ φίλι με    (εσυ συνέχισε να με αγαπάς)/

συνφέρι σοι ( θα σου βγει σε καλό)/

Καὶ μοι βουλομένῳ ἐστιν τεύχειν ἕν ὅμοιον τούτῳ τῷ λαμπρῷ κοσμήματι πρὸς βασκανίας φάρμακον.

Πῶς δοκεῖ ὑμῖν, ὦ φίλοι; 

Πάντα τὰ ἀγαθὰ ὑμῖν..